22 Şubat 2013 Cuma

Virginia Woolf: Mrs. Dalloway


         Bu benim ilk Virginia Woolf (VW) okumam! Ocak ayında harika bir kitapçıdan, şubatta okurum, diye almıştım; tevafuk oldu severek takip ettiğim Gece Kütüphanesi şubat ayını VW ayı ilan etmiş. Ben de katılıverdim J
       Ne yazık ki ben kitabın tam hakkını veremediğimi düşünüyorum. Bu kitabı en fazla iki günde okumak gerektiği kanaatine vardım, siz benim gibi otobüste, kalabalıkta televizyonun olduğu bir odada okumayın… Hatta birkaç kişi kitabı bir günde okumayı tavsiye etmiş, çok daha verimli bir okuma olabilir öylesi.
      Mrs. Dalloway’in bir gününü anlattığını kitabın kapağından bile öğrenebiliyoruz. Böyle söylenince basit gibi gelebilecek olan bu kitabı okumak gerçekten zor. Bir günü anlatıyor ya hani, bir ömrü bir güne nasıl sığdırdığımızı anlatıyor ve benim aklıma şunu getiriyor;  ‘…hal yoktur, mazi ve onun emrindeki bir istikbal vardır.’( Saatleri Ayarlama Enstitüsü, Dergah yay. 5.Basım 72.Sayfa). Bilinç akışı yöntemi neymiş bu kitapla öğrendim sanırım (en azından yöntemin adını), işte kitabı okumayı zorlaştıran da bu. Hem zor diyorum hem de bir iki günde okuyun diyorum evet, belki biraz tutarsız oluyor ama dedim ya verimli bir okuma için tavsiye ediyorum bunu.J
Bu resmi google da buldum!
       VW’un seveni çok, ama bir o kadar da sevmeyeni var. Bir kere okuyup, bir daha okumam diyeni de var; tüm külliyatını yalayıp yutanı da. Ben de acaba sevmeyenlerden mi olurum, diye çekinerek başladım; beklentimin düşük olması memnuniyetimi arttırdı sanırım. Kadını, kadının hayatını böyle güzel anlatması tekrar okumayı istememin en büyük nedeni. Bir de Deniz Feneri kitabı yirminci yüzyılın en iyi on kitabından biri seçilmiş, okumak için bir neden daha!..
       Yeni yazarlarla, güzel kitaplarla tekrar görüşmek üzere, sağlıcakla…

4 yorum:

  1. Woolf okumak tam da bloğunun adına yaraşır bir iş: Ama çok zor!
    Ben de senin deyiminle sevmeyenlerdenim; sevenlerden bir Allah'ın kulu çıkıp "Bak arkadaş; bu böyle, şu şöyle" diye izah etsin de niye sevdiğini anlatsın diye de heveslerdeyim, meraklardayım =)
    Deniz Feneri de okuması fazlasıyla zor bir kitap, haberin olsun =) Reklam yapmak gibi olmasın ama şurada karalamıştım bir iki kelam:
    http://ebediyenedebiyat.blogspot.com/2012/12/eski-basmlar-deniz-feneri-virginia.html

    YanıtlaSil
  2. Sevgili Tankut, fark ettiysen bloğuma ilk yorum bırakan sensin:) bunun için özellikle teşekkür ediyorum.ne kadar sevindiğimi anlamış olmalısın:)
    V.W. okumak gerçekten zor, çeviri olması bence yavanlaştırmış. Mesela son mektubunu beğendiğini söylemişsin, fark ettiysen orda İngilizce aslındaki devrik cümlelerin güzelliği Türkçeye çevrilirken yok olmuş.Sanırım kitapları için de böyle bir gerçek var. Ben yine de şansımı bir kere daha deneyip sevenler kervanına katılmaya niyetliyim.
    Bu arada bloğumun adını çok yakın gelecekte değiştirmeye niyetliyim; budalalı ukalalı bir şer olabilir:)
    sağlıcakla:)

    YanıtlaSil
  3. Öyleyse siftah benden, bereket okurlardan! =) Bu vesileyle yolun açık olsun şimdiden...
    Dil meselesinde haklı olabilirsin; yani orijinalinden okumadığımız için gerçek değerini anlamamış olabiliriz ama bahsi geçen Woolf severlerin de çoğunlukla çeviri okuduğunu göz önüne aldığımızda hala cevapsız bir soru kalıyor elimizde?
    Amaçokzor ismini beğendim ben, neden bilmiyorum ama hoşuma gitti, onu da belirtmiş olayım =)

    YanıtlaSil
  4. :):) O cevapsız soru sanırım onlardan biri olmadığımız sürece hiç cevaplanmayacak:)

    YanıtlaSil

Bana Yorum Bırakın!
Yazılarıma yorum bırakmanız beni gerçekten mutlu edecektir:)